W większości języków stosuje się angielską nazwę "kick-boxing" (zwykle dostosowaną fonetycznie i ortograficznie do danego języka) na określenie ogółu dyscyplin sportowych, w których walczy się głównie za pomocą kopnięć oraz ciosów pięścią z boksu angielskiego. Istnieją jednakże inne sporty walki, np. boks taiski  chińskie sanshou boks francuski savate, boks birmański lathwei a także niektóre odmiany teakwondo i karate, które mają cechy kick-boxingu a ich przedstawiciele starują również w turniejach tej dyscypliny, lecz zwykle nie używa się wobec nich nazwy "kick-boxing".

W szczególności, nazwa ta odnosi się do dyscyplin rozwiniętych przez Japończyków (kick-boxing japoński) i przez Amerykanów (kick-boxing amerykański) w latach 60. i 70. XX wieku. Na określenie amerykańskiego kick-boxingu używa się też nazwy full-contact karate ("karate pełnokontaktowe") lub w skrócie "full-contact".

We Francji, używa się nazwy boxe pieds-poings ("boks nożno-pięściarski") jako ogólniejszej niż "kick-boxing". Obejmuje więc ona również dyscypliny niewywodzące się z kick-boxingu japońskiego ani z amerykańskiego.